Het is te hopen dat onderzoekers en geleerden de islam willen onderzoeken met al haar regels en principes, maar dan wel met onpartijdigheid en bedachtzame reflectie. De werkelijke schoonheid en pracht van de islam is niet alleen maar duidelijk te zien in al haar vitaliteit bij degenen die er naar leven en dit praktiseren, maar elke student kan rechtvaardige wetten, universele broederschap, nobele en rationele principes, excellente morele principes van reinheid, oprechtheid, betrouwbaarheid, generositeit, moed en rechtvaardigheid, waarderen.

Een van de bewijzen van de grootsheid van dit goddelijke geloof is dat, ongeacht de zwakte bij de moslims en de continue oorlog tegen de islam door de criticasters en vijanden, het alle pogingen tot corruptie en storende moderniseringen heeft doorstaan, simpelweg door te blijven wat het is. En nog steeds is het de snelst groeiende religie. Wat zit er anders achter deze groei, terwijl de moslims toch zo zwak zijn op dit moment, dan die inherente kracht van de waarheid en rechtvaardigheid die van nature alle onwaarheid en onrechtvaardigheid tegengaat? In Islam vinden de mensen de volle tevredenheid die zowel hun spirituele als ook morele, fysieke en praktische verwachtingen en behoeften kan vervullen.
Voor wat betreft de mensen die weigeren hun ogen te openen, om de waarheid te bekijken, zien, horen en onderzoeken, zij zullen ongetwijfeld in valse verlangens en onwetende vooroordelen blijven hangen. Een algemeen bekend principe is dat de mens van nature dat afwijst wat hij vreest. Hij vreest datgene waar hij onwetend over is, en maakt tot vijand datgene dat hij niet kent. Allah heeft ze beschreven in de Glorieuze Qur’an zeggend: (En voorzeker , Wij hebben velen van de djinns en de mensen voor de hel geschapen. Zij bezitten harten waarmee zij niet begrijpen en zij bezitten ogen waarmee zij niet (kunnen) zien, en zij bezitten oren waarmee zij niet (kunnen) horen. Zij zijn net als vee. Welnee. Zij zijn zelfs nog verder afgedwaald. Zij zijn de onachtzamen.) (7:179)