ՍԽԱԼ ՀԱՍԿԱՑՈՒԹՅՈՒՆ, ՈՐ ԱՇԽԱՐՀԻ ՆՎԱՃՈՒՄՆԵՐԸ ԻՍԼԱՄԱԿԱՆ ԶԱՎԹՈՒՄՆԵՐԻ ՆՊԱՏԱԿՆ ԵՆ:

Երրորդ և կապված մեղադրանքն է, որ իսլամական նվաճումների արագությունը, որոնք եկան հայտնի աշխարհ և որով մուսուլմանական հավատքը ի վիճակի էր տարածվել արևելք ու արևմուտք, միայն աշխարհիկ հաճույքների, հռչակի և փառքի համար է:

Թույլ տվեք ներկայացնել որոշ փաստեր, Մարգարեյի կենսագրությունից և իսլամական սկզբունքներից , պատմական արձանագրություններից: Մարգարե Մուհամեդը իր առաքելության սկզբում , ինչպես Մարգարե և Ալլահի առաքյալ, իր մարդկանց կողմից մոտեցվել է ամեն հնարավոր ձևով ետ կանգնելու և դադարեցնելու կոչը առ իսլամ: Բացի այդ ավելի շուտ նշվել է բաց հալածանքների և ճնշման փորձերը: Մարգարեյին ասեցին Քուրեյշ ղեկավարները. »Եթե դու կարիք ունես տիրանալու և տիրապետելու ամբողջ Արաբական Թերակղզին, մենք կհաստատենք դա քեզ համար: Եթե դու կարիք ունես ամուսնության, մենք առաջարկում ենք քեզ ազատ ամուսնանալ Արաբական Թերակղզու ամենագեղեցիկ կույսի հետ:« Մարգարեյին առաջարկեցին հարստության առավելություն, որը ոչ ոք չէր երազել ունենալ Արաբական Թերակղզում, բայց Նա մերժեց այս առաջարկությունը նույնպես: Քուրեյշ Արաբ Ղեկավարները արեցին իրենց բոլոր առաջարկները, պայմանով , որ նա դադարի կոչելու իր իսլամ կրոնին, և դադարի պատժել ու բացահայտել իրենց հեթանոս հավատքը, որպես հիմար կուռքերով ու սնոտիապաշտություններով: Մարգարեյի պարզ, ուղիղ և ազնիվ պատասխանը բոլոր իրենց փորձություններին և եկամտաբեր առաջարկներին լիարժեք և վերջնական մերժում էր: Մարգարեյի մի հայտնի շարադրումը գրառված է ինչպես հետևյալը «Ալլահով, եթե նրանք ի վիճակի լինեյին դնելու արևը իմ աջ և լուսինը իմ ձախ ձեռքում, որպեսզի ճնշեն ինձ թողնել կոչի առաքելությունը, ես չեմ: Ես երբեք չեմ հանձնվի, ոչ էլ կընդունեմ նրանց պահանջները, / բայց կշարունակեմ իմ առաքելությունը / մինչև կամ այս Կոչը / իսլամ կրոնի / դառնա գերիշխող և լայն ընդունված և գործող Արաբական Թերակղզում, կամ իմ գլուխը կհեռացվի իմ մարմնից:»
[Իբն Հիշեմ, / Մուհամեդի կենսագրությունը/, հատոր 1, էջ. 170]

Մեկ ուրիշ փաստ արժանի հիշատակման այն է , որ նամակներում, որոնք Մարգարեն ուղարկում էր հայտնի թագավորներին, կառավարիչներին և ղեկավարներին հարևան երկրների, շատ պարզ էր: Նրանց թույլատրվում է պահել իրենց դիրքերը, ղեկավարությունը ունեցվածքը և գերիշխանությունները, եթե նրանք ընդունեն Իսլամ և պահպանեն խաղաղություն և արդարություն:

Օրինակ, հետևյալ հայտնի նամակը Հերակլեսին. Հռոմեական և Բյուզանդական կայսերը, կարդացվում է հետևյալ ձևով :

«Ալլահի անունով, Կարեկից և Գթասիրտ Մուհամեդից, ով Ալլահի ծառան է և Նրա Մարգարեն, Հերակլեսին / այդ ժամանակվա կառավարչին /: Խաղաղություն լինի նրան , ով հետևում է ճիշտ ուղղուն: Սրանից հետո ես հրավիրում եմ քեզ հուր: Հետևաբար, եթե դու ցանկանում ես անվտանգություն , ընդունիր Իսլամ: Եթե դու ընդունես Իսլամ , Ալլահը կպարգևի քեզ կրկնակի և եթե դու մերժես անել այդպես, ամբողջ ազգի ոտնահարման պատասխանատվությունը կլինի քոնը:»

Ամենակարող Ալլահը ասաց. «Ասա, Օ Գրքի Մարդիկ: Եկեք ընդհանուր պայմանների ինչպես մեր և ձեր միջև, որ մենք երկրպագում ենք ոչ ոքի բացի Ալլահից, որ մենք զուգադրում ենք ոչ մի գործընկեր Նրա հետ, որ մենք կանգնեցնում ենք ոչ մեր միջից , Տերեր և հովանավորներ ուրիշ Ալլահից: եթե , հետո նրանք վերադառնան, ասա . Վկայություն տուր , որ մենք Մուսուլմաններ ենք / ով ենթարկվում է Ալլահի Կամքին:»
[3:64]
(Բուխարի & Մուսլիմ)

Ուղեկցող Էնեսը զեկուցեց այդ. « Ալլահի Մարգարեն երբեք չի մատնացուցվել մարդուն, ով ընդունեց Իսլամը, պարգև տալու, սակայն այդ կարելի էր:

Մի անգամ մի մարդ եկավ և խնդրեց որևէ բան, եթե նա ընդունի Իսլամ: Մարգարեն առաջարկեց նրան / իսլամական գանձերից / ոչխարների հոտ, որը արածում էր մարգագետնում, երկու լեռների / Մեդինայի / միջև: Ինչպես այդպիսի, մարդը , ով ստացավ պարգևը, վերադարձավ իր մարդկանց մոտ և ասաց նրանց. Օ , իմ մարդիկ, ընդունեք Իսլամ, քանզի Մուհամեդը տալիս է այնպիսի պարգևներ, որ ընդունողը երբեք չի վախենա աղքատությունից:» « Բոլոր մարդիկ կապված այս մարդու հետ ընդունեցին Իսլամ և միացան մուսուլմաններին: » Էնեսը շարունակեց իր զեկույցում ասելով. « Մարդ կընդուներ Իսլամը միայն մատերիալիստական շահերով, բայց հենց որ նա կզգար Իսլամի քաղցրությունը, հավատքը կդառնար ավելի սիրելի այդ մարդու սրտին, ավելի քան ողջ աշխարհը և նրա ունեցվածքները:»
(Բուխարի & Մուսլիմ)

Եկեք նույնպես քննարկենք հարստության չափը, որ Մարգարեն թողեց ինչպես ժառանգություն իր մահից հետո: Ամր իբն ալ- Հարիթը զեկուցում է. « Մարգարեն իր մահից հետո ոչ դիրհամ կամ դինար / փողի անուն / ստրուկ, ստրկուհի կամ ուրիշ բան, բացի իր սպիտակ ջորուց, զենքից և հողի կտորից, որը նա հայտարարում էր ինչպես Մուսուլմանների բարեգործություն:»
(Մուսլիմ)

Փաստորեն Մարգարեյի անձնական զենքը կապված էր Հրեաների հետ ինչպես գրավական , գարու չափի դեմ, իր ընտանիքի համար, մահվան ժամանակ: Ի՞նչպես կարող է ցանկացած գիտակից մարդ, մեղադրել մարդու ինչպես Մարգարե Մուհամեդն էր, որ նա մտածում էր մատերիալիստական նվաճումների, ունեցվածքի, վաղանցիկ դիրքի և փառքի մասին: Կայսրերը , ազգայնական ղեկավարները, նրանց գեներալները և զինվորները փնտրում են փառք, հող, ավար, բայց փաստերը վերը նշված, ապացուցում են, որ Ալլահի Մարգարեյի նպատակն էր տարածել Իսլամ կրոնը մարդկությանը խաղաղ ճանապարհով, նրանց շահերի համար և թողնել նրանց , մենակ վաստակել ապրուստը և լրացնեն իրենց մատերիալիստական կարիքները, որը ողջունվում է Իսլամի սահմաններով:

Մարգարեյի , ուղեկցորդները և նրա հետևորդները ցույց տվեցին իրենց ազնիվ , ճիշտ , առաքինի կյանքի օրինակով, որ նրանք չեն հետևում աշխարհիկ ունեցվածքին և արագ անցնող կյանքի հաճույքներին;

Ուհուդ ճակատամարտի ժամանակ Մարգարեն նշեց. «Կանգնեք , որ ձեռք բերեք Դրախտ, որը այնքան ընդարձակ է, որքան բոլոր երկինքները և երկիրը դրած միասին:» Մարդ , որի անունն էր Օմար իբն ալ Հիմամ, լսեց Մարգարեյի հայտարարությունը: Ինչպես այդպիսին, այս մարդը ուղղեց հարցը Ալլահի Մարգարեյին, «Օ, Ալլահի մարգարե, դու ասացիր, որ պարգևը Դրախտն է, որը այնքան մեծ է, որքան երկինքները և երկիրը դրված միասին:» Մարգարեն պատասխանեց դրականորեն: Ուղեկիցը ասաց. « Օրհնվի այն, օրհնվի այն:» Մարգարեն, խաղաղությունը և օրհնանքը Ալլահի լինի նրան, հարցրեց մարդուն. « Ի՞նչը ձգտեց քեզ ասել ինչ ասացիր:» Մարդը պատասխանեց. «Օ, Ալլահի Մարգարե, միակ հույսը ես տալիս եմ այն է , որ լինեմ Դրախտի բնակիչներից մեկը:» Մարգարեն, թող Ալլահի խաղաղությունը և օրհնանքը լինի նրան, ասաց. « Իրոք, դու Դրախտի բնակիչներից մեկն ես:» Լսելով այս խոսքը Մարգարեյից , մարդը հանեց մի քանի խուրմա իր պայուսակից ուտելու, մինչ կռիվը կսկսի: Բայց մարդը գցեց խուրմաները օդ և ասաց. «Ալլահի անունով, եթե ես ապրեմ վերջացնելու ուտել այս խուրմաները, դա կլինի շատ երկար կյանք: Նա վազեց կռվելու իսլամի թշնամիներին իր ամբողջ հզորությամբ մինչ նա սպանվեց:»
(Մուսլիմ)

Մարդ , որի անունը Շեդեդ- իբն-ալ Հադի էր, զեկուցեց , որ մի բեդվին եկավ Ալլահի Մարգարեյի մոտ և արտահայտեց իր հետաքրքրությունը իսլամում: Շուտով բեդվինը ընդունեց Իսլամ: Բեդվինը արտահայտեց իր հետաքրքրությունը Ալլահի Մարգարեյին ներգաղթել նրա հետ Մեդինա: Եվ, Ալլահի Մարգարեն խնդրեց մուսուլմաններին հոգ տանել բեդվինին / որը նրանք արեցին:/ Մուսուլմանները տվեցին ճակատամարտ հեթանոսների հետ և որպես արդյունք հաղթեցին որոշ ավար: Ալլահի Մարգարեն բաժանեց ավարը իր ուղեկիցների միջև: Բեդվինին տրվեց մաս ավարից, ըստ իր մասնակցության ճակատամարտում: Բեդվինը հարցրեց. «Ի՞նչի համար է սա»: Ալլահի Մարգարեն ասաց. « Սա ավարի մասն է ճակատամարտում քո մասնակցության համար:» Բեդվինը պատասխանեց, « Ես չտվեցի քեզ իմ հավատարմության գրավականը աշխարհիկ նվաճումների համար: Փաստորեն , ես հետևեցի քեզ և ընդունեցի Իսլամ հուսալով, որ թշնամու նետը կվնասի իմ կոկորդը , հետո ես կմահանամ և կպարգևատրվեն Դրախտով:» Ալլահի Մարգարեն ասաց բեդվինի հայտարարությանը. « Եթե դու ճիշտ ես Ալլահի հետ , իրոք Ալլահը կլրացնի քո փափագը:» Ավելի ուշ ճակատամարտ եղավ , Բեդվինը դտնվեց մեռած նետը կոկորդին: Նրան վերցրեցին և բերեցին Մարգարեյին: Ալլահի Մարգարեն հետաքրքրվեց. « Դա նույն բեդվինը չ՞է:» Մարդիկ պատասխանեցին դրականորեն: Ալլահի Մարգարեն ասաց. «Իրոք, այս մարդը ճշմարիտ է Ալլահի հետ, հետևաբար, Ամենակարող Ալլահը ճշմարիտ է նրա հետ:»
Ալլահի Մարգարեն տվեց իր թիկնոցը որպես պատան, նահատակ բեդվինի համար: Սկսվեց թաղումը և նրանք առաջարկեցին թաղման աղոթք նրա հոգու, օգտագործելով հետևյալ խոսքերը նահատակի հոգու համար: «Օ, Ալլահ, սա Քո ստրուկ ծառան է, ով ներգաղթեց քեզ համար: Նա սպանվեց ինչպես նահատակ : Ես վկա եմ դրան:» (Նիսեյի)

Միջադեպը վկայություն է այս մարդու համար և նրա հատաքրքրությունները մերժելու ընդունել ամբողջ մասը ավարի. Փնտրելով լրիվ անկեղծություն միայն Ալլահի պարգևի:

Օմար իբն Ալ- Խատաբը, հայտնի ճշմարիտ խալիֆը և Մարգարեյի ընկերակիցը, ում զավթումները հասան աշխարհի հայտնի տարբեր տեղեր, ներառելով Հռոմեական և Պարսկական կայսրությունները, լսեց իր ստամոքսի գրգռոցը կապված որոշակի դիետայի հետ: Լսելով իր իսկ ստամոքսի գրգռոցը Օմարը բացականչեց, «Օ. Իմ սիրելի ստամոքս, գրգռա կամ լռի: Ալլահով, դու չես լցվի մինչև բոլոր մուսուլմանները ունենան բավական ուտելու / և վայելեն որոշակի դիետա:» (Բայհաքի ին – ալ Սունան, 9 -42)

Ավարը, որը Մուսուլմանները նվաճեցին իրենց զավթումներով, էական էր թույլ տալու առաջնորդել ծաղկուն և լավ կյանք , բայց զավթումների ետևի ճիշտ շարժիչը այն էր , որ կոչեն մարդկանց Իսլամի և Ալլահի խոսքի, որը ապացուցված էր այն փաստով որ գրավված մարդկանց տրվում էր ընտրություն ընդունել իսլամ , որպես կրոն և կյանքի ձև: Եթե նրանք անեն, նրանց կտրվի ուրիշ մուսուլմանների բոլոր իրավունքները: Այս ունիվերսալ մոտեցումը , այդ ժամանակ անհայտ էր աշխարհին, որը կառուցված էր ռասսայական և ազգային կայսրություններով, որտեղ որոշները համարվում էին ազնվական և մյուսները երկրորդական քաղաքացիներ, ծառաներ և ստրուկներ: Եթե նվաճված մարդիկ մերժեն իսլամը և մնան իրենց կրոնին և չհայտարարեն պատերազմ մուսուլմաններին, նրանք պիտի վճարեն Ջիզյա / Գլխահարկ /, հարկի սիմվոլիկ քանակ, որի փոխարեն իսլամական կառավարությունը կպաշտպանի նրանց հարստությունը և ունեցվածքը: Ավելացրած դրան, գլխահարկ վճարողները կվայելեն բոլոր հասարակական պայմանները, որոնք հաստատվել են իսլամական կառավարությամբ: Եվ նրանք չեն վճարի ուրիշ լրացուցիչ հարկ, մինչ մուսուլմանները, մյուս կողմից պետք է մուծեն Զաքյե / պարտադրված բարեգործություն ըստ հարստության 2, 5% չափով: /Հաճախ Զաքյեն ավելի շատ էր , քան գլխահարկի քանակը: Եթե նվաճված երկրի ոչ մուսուլմանները մերժեն ընդունել տարբերակը և ընտրեն մնալ ռազմատենչ, ապա պատերազմը կլինի նրանց դեմ, որպեսզի տարածեն իսլամի ուղերձը մարդկանց: Այս էական պատճառը անելու պատերազմ ոչ մուսուլմանների դեմ , փաստ է , որ այդ ոչ իսլամական երկրների որոշ բնակիչներ ընդունեցին իսլամ և գիտեյին նրա սկզբունքները և առաքելությունը: Այս նպատակի համար, Ալլահը գիտի ավելի, Իսլամը պարտադրում է մուսուլմաններին հրահրել պատերազմ , որպեսզի հանձնեն Ալլահի ուղերձը ոչ մուսուլմաններին:

Իսլամի ամենամեծ գեներալներից մեկը, Խալեդ իբն-ալ-Վալեդը, ամենահայտնի և հաջողակ գեներալը, վաղ մուսուլմանների, մահացավ ունենալով միայն ձի , սուր և ծառա: Ո՞րտեղ կարող է որևէ մեկը գտնել մատերիալիստական կյանքի գիծ այսպիսի մարտիկի և գեներալի ժառանգության մեջ:

Իսլամական պատմության գրքերը ունեն բազմաթիվ մեջբերումներ բարձր դիրքի մարդկանց , ովքեր հաստատում են, որ աշխարհիկ նվաճումները վաղ մուսուլմանների համար չէր, նրանք հուսով էին Ալլահի պարգևի Ամենաառաքինիի, իրենց անկեղծության մեջ կոչելու Իսլամի, Ալլահի Աստվածային կրոնի: Ինչպես պարզաբանել և խոստացել է Մարգարեն , երբ նա ասաց. «Եթե միայնակ հոգի, տղամարդ կամ կին, առաջնորդվել է քո միջոցով դեպի Իսլամ, դա լավ է քեզ համար, քան կարմիր ուղտերի ընտրությունը / աշխարհի, այսինքն ամենամեծ կարողությունը Արաբների / :»
(Մուսլիմ և ուրիշներ)

Կան ավելի հավաստի քանակ վաղ Մուսուլմաններից , ովքեր կամովի տալիս էին իրենց ամբողջ հարստությունը և պահածները , ինչպես բարեգործություն իսլամի համար: Քուրեյշ ցեղի վաղ անդամները հատկանշական էին այս առումով: Մյուսները զրկված էին իրենց հարստությունից, որովհետև նրանց ընտանիքները բոյկոտեցին նրանց բարկության մեջ, որ նրանք ներառվել են իսլամում: Մյուսների ունեցվածքը բռնագրավվել էր Մեդինա ներգաղթելուց հետո: Մյուսները ամբողջովին գրավվել էին Իսլամական պրոպագանդայի գործում և տվեցին իրենց ժամանակը և հարստությունը այս գործունեությանը: Որպես օրինակ մեծ և խաբուսիկ ճակատամարտում, որի անունն էր ՆԱՀԱՎԱՆԴ, Մարգարեյի ուղեկիցը , որի անունն էր Ան –Նուման իբն Մուքրին ալ Մոզանին, առաջարկեց հետևյալ խոսքերը «Օ, Ալլահ, Փառք և Պատիվ քո Աստվածային կրոնին և դարձրու նրանց հաղթող, ով հավատում է Քեզ: Օ, Ալլահ, թույլ տուր ինձ լինել առաջին նահատակը մարտում: Օ, Ալլահ, պարգևիր իմ աչքերին իրական հաճույք տեսնելու լավագույն նվաճումները, որ տալիս է Փառք ու Պատիվ Իսլամին: Օ, մարդիկ, դրեք հավատք Ալլահին, Նա իրոք կտա ձեզ Իր Գթասրտությունը:»

Դուք տեսնու՞մ եք , որևէ մատերիալիստական կամ անձնական փառք այս խոսքերում: Միակ նպատակն է, փնտրել Ալլահի հաճույքը և անկեղծ ցանկությունը կոչել ուրիշներին Իսլամի, իրենց շահերի համար:

Եգիպտոսի կառավարիչը, Մուքաուքիսը, ուղարկեց իր սուրհանդակին մուսուլման գեներալի, Ամր-իբն-ալ- Ասիի մոտ, ով նվաճեց Եգիպտոսը: Մուսուլման գեներալը բռնել էր Բաբելոնի ամրոցը պաշարման մեջ: Եգիպտական կառավարիչը ասաց իր լրտեսներին զեկուցել ինչ տեսել են: Նրանք ասացին. « Մենք նկատել ենք , որ նրանք գերադասում են մահը կյանքից: Նրանք գերադասում են լինել հեզ և համեստ, ավելի քան հպարտ և ամբարտավան: Մենք նկատեցինք , նրանք ոչ մի հետաքրքրություն չունեն աշխարհիկ նվաճումներում և ունեցվածքում: Նրանք նստում են գետնին և նրանց ղեկավարները նստում են նրանց նման: Ոչ ոք չի տարբերի ղեկավարը ղեկավարվողից, տերը և ստրուկը: Նրանք համարյա նման են , անկախ իրենց դիրքից: »

Այս և շատ օրինակներ ցույց են տալիս , որ պատերազմի շարժիչները վաղ մուսուլմանների նպատակները չէին: Առաքելության եռանդն էր, առաջնորդել մարդկությանը, իրենց տներից շրջակա շրջաններ, կրելով Իսլամի տիեզերական ուղերձը